Overloaded

12 juli

Entebbe airport

Hello vriendekes

Tja, waar start je dan op je laatste dag in Oeganda?  Opstaan met gemengde gevoelens: blij dat ik morgen mijn gezinnetje terug zie, al moet ik nog even wachten voor noah want die is op vakantie.  Maar triest omdat aan dit mooie avontuur een einde komt.

Deze morgen zijn we met zijn 4 naar de craftsmarkt in kampala geweest.  Een hele verzameling winkeltjes naast elkaar, waar je lokale handgemaakte producten kan kopen. Elke verkoper/verkoopster doet zijn/haar best om ons in hun winkeltje van een paar vierkante meter , van grond tot plafond volgestapeld met prullaria, te lokken.  Zoveel leuke dingen, maar veel te weinig plaats in mijn koffer. Ik moet me dus inhouden 😏

Na de craftsmarket heeft onze driver Rony ons naar de stoffenwinkel gebracht.  Deze lag ECHT downtown Kampala..... Alleen de rit er naartoe was al een belevenis.  De drukte in de straten, de taxis, de boda bodas die hun leven riskeren, de kraampjes aan de zijkant van de straten, de winkels die tot 2 verdiepingen hoog hun materiaal stapelen..... Heel veel te zien en vaak niet te geloven.
Onze driver ging mee de stoffenwinkel in, vermits hij,ervoor zou zorgen dat we niet te veel zouden betalen.  Aan de mzungu rekenen ze nl. Graag tig keer meer dan aan de locals.  Nadat Rony een praatje had gedaan met de verkoopster, konden we starten.... Ook al had ik me voorgenomen me niet te laten leiden door de afrikaanse invloed, als je hier bent kan je nie anders.... Ok, geen kleed in afrikaanse print voor mij, maar wel een leuk tafelkleed ☺

Adriaan, die de hele shoppingaffaire met de 3 vrouwen had doorstaan, hebben we dan afgezet zodat hij naar het museum kon.  Adriaan en afpingelen: hij kan er wat van 😉😉😉

En omdat wij er niet genoeg van krijgen, toch nog een andere markt gedaan. Ik was op zoek naar iets specifieks, maar niet meer gevonden....of toch nie aan de prijs die ik wilde.  Onze lieve frances heeft anders haar hartje ook wel opgehaald. Op stap met 2 dames graag shoppen: het was een leuke ervaring voor haar!

De lunch hebben we genomen in een leuk restaurantje waar frances had afgesproken met een vriend van haar die in oeganda woont.  Dan kan je het niet maken elkaar niet te zien he.

En dan was het tijd om snel nog een douche te nemen in het hotel, uit te checken, onze laatste koffie te drinken en richting luchthaven te vertrekken.  Geieien het onvoorspelbare maar heel vaak drukke verkeer, zijn we al om 15u vertrokken.  Na een uur stonden we al op de luchthaven, maar we hadden er even goed 3 u over kunnen doen.

Hier dan maar wat rondgehangen totdat we konden  inchecken.  En daar liep het voor mij even mis..... Mijn "naveen" (remember 1 van mijn eerste postings) woog meer dan 28kg daar waar het 23kg mocht zijn.  "Mam, your case is "overloaded". Yeah right!!! Hoe heb ik dat geflikt? Ik heb 1 paar schoenen, een broek, 2 truien en de hele inhoud  van mijn toiletzak achtergelaten in de hotelkamer.....  Beke veel geshopt misschien?  Ik kreeg van de dame een 2e kans en mocht overladen in mijn handbagage....  Ik zou echt NIETS van mijn nieuwe spullekes achterlaten hoor.... Met een overvolle rugzak en een lichter valies ging ik terug naar de balie.  Het verdict: 23.2 kg!!! Het was ok!!!
Oef!

En zo zitten we hier nu te wachten tot we mogen boarden.... Nog een klein uurtje en dan mogen we het vliegtuig op. Eerst naar Kigali en dan richting Brussel.

Mijn reflectie over deze trip houden jullie nog te goed.... Eerst laat ik alles even rustig bezinken en dan horen jullie nog van mij.....

Ik bedank mijn cohort-genoten Eveline, Frances, Sandrine, Adriaan en Fré.  Het was mede dankzij hun enthousiasme dat dit een onvergetelijk avontuur is geworden.
En natuurlijk ook mijn thuisfront! Ik liep de dagen vóór mijn vertrek zo nerveus ronden wilde zoveel mogelijk in orde hebben, dat ik zelf nie goed weet hoe ik die dagen ben doorgekomen.  Alleen maar dankzij hun steun en begrip.  Ik heb hen tijdens deze trip ook gemist, omdat ik vooral graag "deel" en op 9000km is dat net iets moeilijker.

Nog even......

Lieve vrienden,
Dank voor al jullie leuke reacties! Het gaf me een boost om door te zetten, ook al was ik soms wat moe.... De drang om te posten was er steeds.

Tot morgen!

Groetjes
Heidi